Herstellen bij stress situaties
Stress kan voortkomen uit onvoldoende emotioneel afstemmen in de relatie met hechtingsfiguren. Je hechtingssysteem wordt dan geactiveerd. Met hechtingsfiguren worden belangrijke personen in het leven van een kind bedoeld, zoals ouders/opvoeders of grootouders. De manier waarop jij als ouder in staat bent hoe je zelf om gaat met spanningen of stress is van wezenlijk belang voor de ontwikkeling van de emotionele veiligheid van jouw kind.
Herstel bij fouten
Er zijn ook stress situaties waarin het moeilijk is om sensitief te reageren naar je kind. We kunnen nooit helemaal afgestemd zijn op onze kinderen en dat is oke. Fouten maken mag, als je maar kijkt hoe je kan herstellen. De eerste tip: Kijk of je ergens op kan terugkomen: “Lieverd, ik heb niet goed geleerd hoe ik met mijn boosheid om moet omgaan, daarom schold ik jou uit. Dit spijt me. Ik wil graag anders leren reageren, zodat ik jou kan leren hoe je met je emoties om kan gaan”.
Samen met ouders kijk ik ook naar hoe de eigen gezinsgeschiedenis mee speelt in de reactie op het eigen kind. Wat heb jij geleerd van je ouders hoe om te gaan met verdriet of teleurstellingen? Waren ze er voor jou om je te troosten en je gerust te stellen?
Vind hier uitleg over het stresssysteem en hoe dit werkt binnen het zogenaamde Window of Tolerance.
Tips hoe je kan afstemmen op je kind
- Voorval: Wat is er gebeurd? “Kan je me vertellen wat er is gebeurd?”
- Ervaring? Wat werd er gevoeld? “Hoe voel je je? Ben je boos, verdrietig of teleurgesteld?”
- Motief: Achterhaal de gedachtegang van je kind op basis van ervaringen. “Waarom denk je dat papa dat zei?”
- Invloed: Benoem de invloed van de eerdere ervaring en hoe dat voelt. “Dus, je denkt dat papa helemaal geen oog voor jou heeft, dat het hem niet kan schelen hoe jij je voelt…..wat moeilijk zeg”.
- Normalisatie: “Geen wonder dat je boos wordt…..Je denkt dat papa niet om je geeft, dat het hem niets kan schelen wat je wil en wat jouw behoeftes zijn…”
- Communicatie: “Kun je dit tegen papa zeggen dat dit je boos maakt? Waarom niet? Zullen we het samen doen?”
- Begrip en Empathie: “Papa, wellicht kun je nu iets zeggen waardoor je zoon zich beter gaat voelen over hoe jij over hem denkt”. “Lieverd, wat naar dat je zo bent gaan denken. Goed dat je me dit verteld, want jij bent belangrijk voor mij. Soms heb ik geen controle over mijn boosheid, ik heb dan stress en daar moet ik aan werken. Het spijt me”.
Heel veel ouders denken hiermee dat ze hun kind ‘gelijk geven’ en ze hiermee de machtsstrijd verliezen. In tegendeel. Je hersteld en dat is voor de hechting het belangrijkste. Later wanneer de rust is wedergekeerd kan je terugkomen op het grensoverschrijdende gedrag van je kind: “Gisteren wat je zo boos dat je op mij schold. Ik wil je vragen om na te denken over hoe je dit de volgende keer anders gaan doen, want schelden accepteren papa en mama niet. Wij zullen er alles aan doen om je te helpen dit gedrag te stoppen”.
In een andere blog artikel verteld ik meer over de principes van ‘Nieuwe Autoriteit / Geweldloos Verzet’ bij grensoverschrijdend gedrag van je kind.